W artykule przedstawiono teoretyczny model dyskursu o terroryzmie, wskazujący na potrzebę uwzględniania w komunikowaniu się wielu czynników kulturowych tworzących „spiralę terroryzmu”, zarówno wewnętrznych – esencjalnych, jak i zewnętrznych – społecznie konstruowanych. Wskazano na znaczenie podejścia esencjalistycznego vs. konstrukcjonistycznego w przedstawianiu i wyjaśnianiu zjawiska terroryzmu w przestrzeni publicznej. Wskazano też na uwarunkowania związane z odmiennym pojęciem „ja” w różnych kulturach i jego wpływie na sposób interpretowania zjawisk i zachowanie się. Zwrócono uwagę na znaczenie języka stosowanego przez uczestników dyskursu o terroryzmie, który ułatwia, bądź nie wgląd i ogląd rzeczywistości, w której zjawiska terroryzmu występują.
-
Najnowsze wpisy
- Ewa Maria Marciniak, „Kompetencje przywódcy politycznego”, Studia Politologiczne vol. 5
- Marek Madej, „Lokomotywy i gapowicze. Problem podziału obciążeń w NATO a funkcjonowanie Sojuszu po 2014 r.”, Studia Politologiczne vol. 49
- Sebastian Kubas, „Negacja dorobku i zdobyczy węgierskiej demokratyzacji po 2010 roku”, Studia Politologiczne vol. 47
- Karol B. Janowski, „Kultura polityczna Polaków… pomiędzy integracją a konfliktem”, Warszawa 2020
- Karol B. Janowski, „Źródła i przebieg zmiany politycznej w Polsce (1980-1989)”, Toruń 2003
Najnowsze komentarze
Archiwa
- Lipiec 2020
- Grudzień 2018
- Czerwiec 2018
- Marzec 2018
- Październik 2017
- Sierpień 2017
- Lipiec 2017
- Maj 2017
- Kwiecień 2017
- Marzec 2017
- Sierpień 2016
- Kwiecień 2016
- Marzec 2016
- Luty 2016
- Październik 2015
- Wrzesień 2015
- Czerwiec 2015
- Kwiecień 2015
- Marzec 2015
- Luty 2015
- Grudzień 2014
- Wrzesień 2014
- Lipiec 2014
- Czerwiec 2014
- Maj 2014
- Luty 2014
- Listopad 2013
- Październik 2013
- Wrzesień 2013
- Sierpień 2013
- Lipiec 2013
- Czerwiec 2013
- Kwiecień 2013
- Marzec 2013
- Luty 2013
Kategorie
Meta