Jarosław Szymanek (red.), „Państwo wyznaniowe. Doktryna, prawo i praktyka”, Warszawa 2011

Warto podjąć próbę teoretycznego spojrzenia na państwo wyznaniowe i dzięki temu pokazania całej jego heterogeniczności, różnych przejawów występowanie w praktyce (zarówno w historii, jak i współcześnie) oraz licznych problemów, jakie ono rodzi. Zasadniczym jest bodajże konflikt z indywidualną oraz kolektywna wolnością sumienia i wyznania, która dzisiaj jest podstawowym standardem demokratycznego państwa prawnego, ergo państwa pluralistycznego, w którym równouprawnione są różne poglądy, wartości i idee, tak jak różne są wszelkiego typu podziału socjopolityczne tworzące społeczny organizm polis. Z drugiej strony należy pamiętać, że nie można postawić prostej i zbrutalizowanej w sumie tezy, że samo państwo wyznaniowe „jako takie” czy państwo wyznaniowe „w ogóle: jest nie do pogodzenia z kanonami współczesnego państwa demokratycznego.